нака́зыватьI несов. кара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́зыватьII несов., уст., прост. (давать наказ, наставление) нака́зваць, дава́ць нака́з; (велеть) зага́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́ць несов. нака́зывать, кара́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́зываться несов., страд. кара́цца; см. нака́зыватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сечь несов.

1. сячы́, се́кчы;

2. (наказывать поркой) біць, хваста́ць, лупцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взы́скивать несов.

1. спаганя́ць; (заставлять уплатить, получать с кого-л.) сы́скваць;

2. (наказывать) кара́ць; накла́дваць спагна́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́зваць несов.

1. (поручать сказать) передава́ть;

2. (давать наказ) нака́зывать, веле́ть;

3. разг. нагова́ривать, наска́зывать;

1-3 см. наказа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэць несов.

1. греть;

со́нца грэ́е зямлю́ — со́лнце гре́ет зе́млю;

2. (делать тёплым) греть; нагрева́ть;

г. но́гі — греть но́ги;

г. ваду́ — греть (нагрева́ть) во́ду;

3. перен. (успокаивать, утешать) согрева́ть;

г. сэ́рца — согрева́ть се́рдце;

4. перен. леле́ять;

г. надзе́ю — леле́ять наде́жду;

5. перен., прост. (взыскивать, наказывать) греть;

за гэ́та трэ́ба г. — за э́то на́до греть;

г. ру́кі — греть ру́ки;

г. у ка́рак — греть в ше́ю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драть несов.

1. (рвать, разрывать на части) разг. драць, дзе́рці, рваць, раздзіра́ць;

2. (отделять, снимать) драць, дзе́рці; (вырывать) рваць, вырыва́ць;

драть кору́ с де́рева драць (дзе́рці) кару́ з дрэ́ва;

драть зерно́ драць (дзе́рці) зе́рне;

драть зу́бы прост. рваць (вырыва́ць) зу́бы;

3. (растерзывать) прост. драць, дзе́рці, разрыва́ць, раздзіра́ць; душы́ць;

ко́ршун дерёт ку́рицу каршу́н дзярэ́ ку́рыцу;

волк дерёт овцу́ воўк ду́шыць аве́чку;

4. (наказывать поркой, сечь) разг. біць, лупцава́ць; (за уши) круці́ць; (за волосы) цягаць;

5. (брать слишком дорого) перен., прост. драць, дзе́рці, лупі́ць;

6. (скоблить, тереть) разг. драць, дзе́рці, шарава́ць;

драть пол го́ликом драць (дзе́рці, шарава́ць) падло́гу дзеркачо́м;

7. (царапать, раздражать) разг. драць, дзе́рці;

горчи́ца дерёт го́рло гарчы́ца дзярэ́ го́рла;

бри́тва дерёт бры́тва дзярэ́;

8. (кричать, громко, фальшиво петь, играть, издавать резкие звуки) прост. драць;

9. (убегать, удирать) прост. уцяка́ць, дра́паць;

моро́з по ко́же дерёт маро́з па ску́ры прабяга́е;

драть го́рло (гло́тку) драць го́рла;

драть шку́ру (с кого-л.) драць шку́ру (з каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)