найто́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. найто́ў найто́вы
Р. найто́ва найто́ваў
Д. найто́ву найто́вам
В. найто́ў найто́вы
Т. найто́вам найто́вамі
М. найто́ве найто́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

найто́ў, -то́ва м., мор. найто́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найто́ў, ‑това, м.

Спец. Трос, пры дапамозе якога мацуюцца розныя прадметы па судне.

[Гал. naaitouw.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найто́в мор. найто́ў, -то́ва м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найто́віць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. найто́ўлю найто́вім
2-я ас. найто́віш найто́віце
3-я ас. найто́віць найто́вяць
Прошлы час
м. найто́віў найто́вілі
ж. найто́віла
н. найто́віла
Загадны лад
2-я ас. найто́ў найто́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час найто́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)