назіра́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. назіра́льніца назіра́льніцы
Р. назіра́льніцы назіра́льніц
Д. назіра́льніцы назіра́льніцам
В. назіра́льніцу назіра́льніц
Т. назіра́льніцай
назіра́льніцаю		 назіра́льніцамі
М. назіра́льніцы назіра́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

назіра́льніца ж. наблюда́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назіра́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да назіральнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назіра́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто назірае, ажыццяўляе кантроль за кім-, чым-н.

Уважлівы н.

Ваенны н.

|| ж. назіра́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. назіра́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наблюда́тельница нагляда́льніца, -цы ж., назіра́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)