назре́ть сов.

1. наспе́ць; (о нарыве) нарва́ць, мног. панарыва́ць;

2. перен. наспе́ць, наблі́зіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наспе́ць I сов., прям., перен. назре́ть;

ві́шні ўжо ~пе́лі — ви́шни уже́ назре́ли;

пыта́нне ~пе́ла — вопро́с назре́л

наспе́ць II сов., обл. насти́чь, насти́гнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)