назна́чить сов.

1. назна́чыць, прызна́чыць;

2. вы́значыць, назна́чыць, мног. паназнача́ць; прызна́чыць; паста́віць; накірава́ць; см. назнача́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назна́чыць сов.

1. в разн. знач. назна́чить; (установить — ещё) определи́ть;

н. на паса́ду інспе́ктараназна́чить на до́лжность инспе́ктора;

н. пе́нсіюназна́чить (определи́ть) пе́нсию;

н. сходназна́чить собра́ние;

н. штрафны́ ўдарназна́чить штрафно́й уда́р;

2. (поставить метку; знак) наме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызна́чыць сов.

1. в разн. знач. назна́чить;

п. зага́дчыкамназна́чить заве́дующим;

п. сустрэ́чуназна́чить встре́чу;

п. у нара́дназна́чить в наря́д;

2. (установить) назна́чить, определи́ть; (наметить для какой-л. цели — ещё) предназна́чить;

п. пе́нсіюназна́чить (определи́ть) пе́нсию;

п. ляка́рстваназна́чить лека́рство;

п. уча́стак для забудо́вы — предназна́чить уча́сток для строи́тельства;

3. предназна́чить, угото́вить; предопредели́ть;

гэ́та яму́ ~чыў лёсэ́то ему́ предназна́чила (угото́вила) судьба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паназнача́ць сов. (о многих, о многом)

1. в разн. знач. назна́чить; (установить — ещё) определи́ть;

п. на паса́дыназна́чить на до́лжности;

п. пе́нсіюназна́чить (определи́ть) пе́нсию;

2. (поставить метку; знак) наме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перечи́слить сов.

1. пералічы́ць;

2. (назначить в другое место) офиц. пераве́сці; см. перечисля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опе́ка прям., перен. апе́ка, -кі ж.;

роди́тельская опе́ка бацько́ўская апе́ка;

назна́чить опе́ку прызна́чыць апе́ку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наряди́тьII сов. (назначить в наряд) прызна́чыць (у нара́д); (послать) пасла́ць, вы́правіць, мног. павыпраўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предписа́ть сов.

1. (приказать) загада́ць, прадпіса́ць;

2. (назначить соблюдение чего-л.) прадпіса́ць;

предписа́ть посте́льный режи́м прадпіса́ць пасце́льны рэжы́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назна́ченный

1. назна́чаны, прызна́чаны;

2. вы́значаны; назна́чаны; прызна́чаны; паста́ўлены; накірава́ны;

в назна́ченное вре́мя у назна́чаны (прызна́чаны) час; см. назна́чить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́л, -лу м., в разн. знач. уко́л;

у. іго́лкай — уко́л иго́лкой;

прызна́чыць хво́раму ўко́лыназна́чить больно́му уко́лы;

у. самалю́бству — уко́л самолю́бию;

шпі́лечны ўкол — була́вочный уко́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)