назва́рваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
назва́рваю |
назва́рваем |
| 2-я ас. |
назва́рваеш |
назва́рваеце |
| 3-я ас. |
назва́рвае |
назва́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
назва́рваў |
назва́рвалі |
| ж. |
назва́рвала |
| н. |
назва́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
назва́рвай |
назва́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
назва́рваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назва́рваць сов., тех. (во множестве) свари́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
назва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Спец. Зварыць, злучыць шляхам зваркі вялікую колькасць чаго‑н. Назварваць труб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)