назва́льваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
назва́льваю |
назва́льваем |
| 2-я ас. |
назва́льваеш |
назва́льваеце |
| 3-я ас. |
назва́львае |
назва́льваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
назва́льваў |
назва́львалі |
| ж. |
назва́львала |
| н. |
назва́львала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
назва́львай |
назва́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
назва́льваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назва́льваць сов. (во множестве) свали́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
назва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Неакуратна скідаць, злажыць у адно месца вялікую колькасць чаго‑н. Назвальваць дроў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)