нажыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нажыва́нне нажыва́нні
Р. нажыва́ння нажыва́нняў
Д. нажыва́нню нажыва́нням
В. нажыва́нне нажыва́нні
Т. нажыва́ннем нажыва́ннямі
М. нажыва́нні нажыва́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажыва́нне ср. нажива́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажы́ва, -ы, ж.

Лёгкі даход, атрыманы не ў выніку працы; нажыванне грошай, матэрыяльных каштоўнасцей.

Прага да нажывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нажива́ние нажыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажы́ва, ‑ы, ж.

Лёгкі даход, які прыходзіць не ў выніку працы; нажыванне грошай, матэрыяльных каштоўнасцей. Прага да нажывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

получе́ние атрыма́нне, -ння ср.; набыва́нне, -ння ср.; здабыва́нне, -ння ср.; нажыва́нне, -ння ср.;

ште́мпель ме́ста получе́ния (на корреспонденции) штэ́мпель ме́сца атрыма́ння;

прибо́р для получе́ния водоро́да апара́т для здабыва́ння (атрыма́ння) вадаро́ду; см. получа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)