нажартава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нажарту́юся |
нажарту́емся |
| 2-я ас. |
нажарту́ешся |
нажарту́ецеся |
| 3-я ас. |
нажарту́ецца |
нажарту́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нажартава́ўся |
нажартава́ліся |
| ж. |
нажартава́лася |
| н. |
нажартава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нажарту́йся |
нажарту́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нажартава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нажартава́цца сов. нашути́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нажартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.
Разм. Уволю, многа пажартаваць. І нажартаваўся Міканор, і насмяяўся, гледзячы на малых, і нарабіўся, пакуль вярнулася з царквы Вольга з бацькамі і чалавекам. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)