нажа́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нажа́люся |
нажа́лімся |
| 2-я ас. |
нажа́лішся |
нажа́ліцеся |
| 3-я ас. |
нажа́ліцца |
нажа́ляцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нажа́ліўся |
нажа́ліліся |
| ж. |
нажа́лілася |
| н. |
нажа́лілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нажа́лься |
нажа́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нажа́ліўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нажа́ліцца сов. нажа́ловаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нажа́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Звярнуцца да каго‑н. са скаргай на каго‑, што‑н.; пажаліцца, паскардзіцца. Пажаліцца на суседзяў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)