нажавы́ гл. нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нажавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нажавы́ нажава́я нажаво́е нажавы́я
Р. нажаво́га нажаво́й
нажаво́е		 нажаво́га нажавы́х
Д. нажаво́му нажаво́й нажаво́му нажавы́м
В. нажавы́ (неадуш.)
нажаво́га (адуш.)		 нажаву́ю нажаво́е нажавы́я (неадуш.)
нажавы́х (адуш.)
Т. нажавы́м нажаво́й
нажаво́ю		 нажавы́м нажавы́мі
М. нажавы́м нажаво́й нажавы́м нажавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажавы́ ножево́й;

~ва́я ра́на — ножева́я ра́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да нажоў. Нажавы цэх. // Зроблены пры дапамозе нажа. Нажавая работа. Нажавая рана.

2. Які мае нож. Нажавы апарат. □ У .. [байцоў] былі самазарадныя вінтоўкі з нажавымі штыхамі, поўныя падсумкі патронаў. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нож, нажа́, мн. нажы́, нажо́ў, м.

Прылада для рэзання, якая складаецца з ляза і тронак, а таксама рэжучая частка розных машын, інструментаў.

◊

Без нажа зарэзаць — дапячы каму-н. прыдзіркамі, папрокамі.

На нажах з кім — у варожых адносінах.

Нож у спіну каму — аб подлым, здрадніцкім учынку.

(Як) нож у сэрца — наносіць крыўду, боль, пакуты.

|| прым. нажавы́, -а́я, -о́е.

Нажавая рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ножево́й нажавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)