нажава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нажава́ны |
нажава́ная |
нажава́нае |
нажава́ныя |
| Р. |
нажава́нага |
нажава́най нажава́нае |
нажава́нага |
нажава́ных |
| Д. |
нажава́наму |
нажава́най |
нажава́наму |
нажава́ным |
| В. |
нажава́ны (неадуш.) нажава́нага (адуш.) |
нажава́ную |
нажава́нае |
нажава́ныя (неадуш.) нажава́ных (адуш.) |
| Т. |
нажава́ным |
нажава́най нажава́наю |
нажава́ным |
нажава́нымі |
| М. |
нажава́ным |
нажава́най |
нажава́ным |
нажава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нажава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нажава́ны |
нажава́ная |
нажава́нае |
нажава́ныя |
| Р. |
нажава́нага |
нажава́най нажава́нае |
нажава́нага |
нажава́ных |
| Д. |
нажава́наму |
нажава́най |
нажава́наму |
нажава́ным |
| В. |
нажава́ны (неадуш.) нажава́нага (адуш.) |
нажава́ную |
нажава́нае |
нажава́ныя (неадуш.) нажава́ных (адуш.) |
| Т. |
нажава́ным |
нажава́най нажава́наю |
нажава́ным |
нажава́нымі |
| М. |
нажава́ным |
нажава́най |
нажава́ным |
нажава́ных |
Кароткая форма: нажава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нажава́ны і нажо́ваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад нажаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)