нае́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нае́ты нае́тая нае́тае нае́тыя
Р. нае́тага нае́тай
нае́тае		 нае́тага нае́тых
Д. нае́таму нае́тай нае́таму нае́тым
В. нае́ты (неадуш.)
нае́тага (адуш.)		 нае́тую нае́тае нае́тыя (неадуш.)
нае́тых (адуш.)
Т. нае́тым нае́тай
нае́таю		 нае́тым нае́тымі
М. нае́тым нае́тай нае́тым нае́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нае́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нае́ты нае́тая нае́тае нае́тыя
Р. нае́тага нае́тай
нае́тае		 нае́тага нае́тых
Д. нае́таму нае́тай нае́таму нае́тым
В. нае́ты (неадуш.)
нае́тага (адуш.)		 нае́тую нае́тае нае́тыя (неадуш.)
нае́тых (адуш.)
Т. нае́тым нае́тай
нае́таю		 нае́тым нае́тымі
М. нае́тым нае́тай нае́тым нае́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

П’я́ны ’які знаходзіцца ў стане ап’янення, нецвярозы’ (ТСБМ). Укр. пʼяни́й, рус. пьян, пья́ный, польск. pijany ’тс’, чэш. pijan ’п’яніца’, славац. pijan ’тс’, pijany ’п’яны’, в.-луж. pjany, н.-луж. pijany, палаб. pajoně, серб.-харв. пја̏н, пѝјан ’тс’, славен. pijàn ’п’яны; адурманены’, балг. пия́н ’п’яны’, макед. пијан ’тс’, ст.-слав. пиѩнъ ’тс’. Праслав. *pьjanъ(jь), *pijanъ(jь) ’п’яны; адурманены’, параўноўваюць са ст.-інд. pyāná‑ ’поўны, надуты’ (’напіты і наеты’), вытворнае ад прасл. *pijǫ, *piješь або *pьjǫ, *pьješь < і.-е. *pī‑, гл. піць (Фасмер, 3, 422; Зубаты, 2, 162; БЕР, 5, 285; Махэк₂, 452; Банькоўскі, 2, 576).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)