нае́здзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нае́зджуся нае́здзімся
2-я ас. нае́здзішся нае́здзіцеся
3-я ас. нае́здзіцца нае́здзяцца
Прошлы час
м. нае́здзіўся нае́здзіліся
ж. нае́здзілася
н. нае́здзілася
Загадны лад
2-я ас. нае́здзіся нае́здзіцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час нае́здзіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нае́здзіцца сов., разг. нае́здиться, наката́ться;

я сяго́ння ўдо́сталь ~дзіўся — я сего́дня вдо́воль нае́здился (наката́лся)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нае́здзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Многа, удоваль наездзіць. Наездзіцца за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нае́здиться разг. нае́здзіцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навазі́цца, -важу́ся, -во́зішся, -во́зіцца; зак. (разм.).

1. Тое, што і навазіць (у 1 знач.).

Дзе ж тут навозішся дроў.

2. Уволю наездзіцца, накатацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наката́ться разг. наката́цца; (наездиться) нае́здзіцца, навазі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навазі́цца, ‑важуся, ‑возішся, ‑возіцца; зак.

Разм.

1. Тое, што і навазіць (у 1 знач.). [Насця:] — Прасіла ж цябе прывезці смалякоў. У людзей дрывотні завалены карчамі, а ў нас ні трэскі.. [Цімох:] — Хіба табе навозішся?.. Цягаеш, цягаеш, і ўсё як у прорву... Навуменка.

2. Уволю наездзіцца, накатацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)