нае́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нае́дны нае́дная нае́днае нае́дныя
Р. нае́днага нае́днай
нае́днае		 нае́днага нае́дных
Д. нае́днаму нае́днай нае́днаму нае́дным
В. нае́дны (неадуш.)
нае́днага (адуш.)		 нае́дную нае́днае нае́дныя (неадуш.)
нае́дных (адуш.)
Т. нае́дным нае́днай
нае́днаю		 нае́дным нае́днымі
М. нае́дным нае́днай нае́дным нае́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Нае́дак ’пажытак для арганізма ад з’едзенай стравы, сытнасць’ (полац., Янк. 1; ТС), ’ежа (сытная)’ (рагач., жлоб., жытк., Мат. Гом.), нае́дкі ’яда’ (саліг., Нар. сл.), рус. нае́дка ’ежа, яда’. Параўн. нае́дзены, нае́дны ’сыты, пад’еты’ (ТС), да есці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)