над’е́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. над’е́м над’ядзі́м
2-я ас. над’ясі́ над’ясце́
3-я ас. над’е́сць над’яду́ць
Прошлы час
м. над’е́ў над’е́лі
ж. над’е́ла
н. над’е́ла
Загадны лад
2-я ас. над’е́ш над’е́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час над’е́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

над’е́сці сов. надъе́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

над’е́сці, над’ем, над’ясі, над’есць; над’ядзім, над’ясце, над’ядуць; заг. над’еш; зак., што.

Адкусіць кавалак чаго‑н. Над’есці булку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надъе́сть сов. над’е́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

над’яда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да над’есці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

над’е́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад над’есці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

над... (над’..., нада...), прыстаўка.

I. Утварае дзеясловы са знач.:

1) павелічэнне чаго-н. чым-н., напр., надбудаваць;

2) няпоўнае дзеянне, якое распаўсюджваецца на частку чаго-н., напр.: надпіць, надламаць, над’есці, надарваць.

II. Утварае назоўнікі і прыметнікі са знач. больш высокага становішча, напр.: надброўе, надгартанны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)