надшыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надшыва́ю надшыва́ем
2-я ас. надшыва́еш надшыва́еце
3-я ас. надшыва́е надшыва́юць
Прошлы час
м. надшыва́ў надшыва́лі
ж. надшыва́ла
н. надшыва́ла
Загадны лад
2-я ас. надшыва́й надшыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надшыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надшыва́ць несов. надшива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надшива́ть несов. надшыва́ць; надто́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надшыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да надшываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надшываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)