надчэ́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надчэ́сваю надчэ́сваем
2-я ас. надчэ́сваеш надчэ́сваеце
3-я ас. надчэ́свае надчэ́сваюць
Прошлы час
м. надчэ́сваў надчэ́свалі
ж. надчэ́свала
н. надчэ́свала
Загадны лад
2-я ас. надчэ́свай надчэ́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надчэ́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надчэ́сваць несов., плотн. надтёсывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надчэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надчасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надтёсывать несов. надчэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)