наду́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наду́шаны |
наду́шаная |
наду́шанае |
наду́шаныя |
| Р. |
наду́шанага |
наду́шанай наду́шанае |
наду́шанага |
наду́шаных |
| Д. |
наду́шанаму |
наду́шанай |
наду́шанаму |
наду́шаным |
| В. |
наду́шаны (неадуш.) наду́шанага (адуш.) |
наду́шаную |
наду́шанае |
наду́шаныя (неадуш.) наду́шаных (адуш.) |
| Т. |
наду́шаным |
наду́шанай наду́шанаю |
наду́шаным |
наду́шанымі |
| М. |
наду́шаным |
наду́шанай |
наду́шаным |
наду́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наду́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наду́шаны |
наду́шаная |
наду́шанае |
наду́шаныя |
| Р. |
наду́шанага |
наду́шанай наду́шанае |
наду́шанага |
наду́шаных |
| Д. |
наду́шанаму |
наду́шанай |
наду́шанаму |
наду́шаным |
| В. |
наду́шаны (неадуш.) наду́шанага (адуш.) |
наду́шаную |
наду́шанае |
наду́шаныя (неадуш.) наду́шаных (адуш.) |
| Т. |
наду́шаным |
наду́шанай наду́шанаю |
наду́шаным |
наду́шанымі |
| М. |
наду́шаным |
наду́шанай |
наду́шаным |
наду́шаных |
Кароткая форма: наду́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наду́шаны I наду́шенный, нада́вленный; см. надушы́ць I
наду́шаны II прич. наду́шенный, надушённый; см. надушы́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наду́шаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надушыць 1.
наду́шаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надушыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наду́шенный и надушённый (духами) наду́шаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проду́шенный и проду́шённый разг. наду́шаны, праду́шаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нада́вленный
1. наці́снуты; прыці́снуты;
2. наці́снуты; нато́ўчаны;
3. наду́шаны; см. надави́ть 1, 2, 4;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трысці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. Сцяблінка трыснягу. Я ўспомніў, што татары ў часы паходаў перабіраліся цераз глыбокія рэчкі па дне з трысцінкай у зубах. Карпюк.
2. Тонкая палачка для апоры пры хадзьбе. У лагер палонных .. [Вейс] прыйшоў сам. Важны, святочна апрануты, надушаны адэкалонам і з трысцінкай у руцэ. Ракітны.
3. Тонкая пласцінка ў бёрдзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намя́тый
1. намя́ты; накаме́чаны;
2. (надавленный) наці́снуты; (размятый) нацёрты, наду́шаны, нато́ўчаны;
3. (намешенный) наме́шаны;
4. (натоптанный) натапта́ны;
5. (о льне, пеньке) нацёрты, мног. панаціра́ны; см. намя́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)