надсы́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надсы́пка |
надсы́пкі |
| Р. |
надсы́пкі |
надсы́пак |
| Д. |
надсы́пцы |
надсы́пкам |
| В. |
надсы́пку |
надсы́пкі |
| Т. |
надсы́пкай
надсы́пкаю |
надсы́пкамі |
| М. |
надсы́пцы |
надсы́пках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надсы́пка ж. надсы́пка, -кі ж., надсыпа́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надсы́пка, ‑і, ДМ ‑сыпцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надсыпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)