надсе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. надсе́чка надсе́чкі
Р. надсе́чкі надсе́чак
Д. надсе́чцы надсе́чкам
В. надсе́чку надсе́чкі
Т. надсе́чкай
надсе́чкаю		 надсе́чкамі
М. надсе́чцы надсе́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надсе́чка ж. надру́бка, надсе́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надсе́чка ж.

1. (действие) надсе́чка, -кі ж., надсяка́нне, -ння ср.;

2. (зарубка) надсе́чка, -кі ж., насе́чка, -кі ж., зару́бка, -кі ж.;

де́лать надсе́чки рабі́ць надсе́чкі (зару́бкі);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надсе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надсячы.

2. Надсечанае месца. Зрабіць надсечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надсяка́нне ср. надру́бка ж., надсе́чка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надру́бка ж.

1. (действие) надсяка́нне, -ння ср.;

2. (надрубленное место) надсе́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)