надрыжа́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надрыжу́ся |
надрыжы́мся |
| 2-я ас. |
надрыжы́шся |
надрыжыце́ся |
| 3-я ас. |
надрыжы́цца |
надрыжа́цца |
| Прошлы час |
| м. |
надрыжа́ўся |
надрыжа́ліся |
| ж. |
надрыжа́лася |
| н. |
надрыжа́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надрыжа́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надрыжа́цца сов., разг. надрожа́ться; (переволноваться — ещё) перетрясти́сь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надрыжа́цца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; ‑жымся, ‑жыцеся; зак.
Разм. Многа, доўга падрыжаць. Надрыжацца са страху. □ [Ганна:] — Хіба вы раніцай не абліваецеся сцюдзёнай вадой? — А мне, дзякуй богу, і без гэтага досыць і вады, і холаду. Надрыжаўся. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надрожа́ться сов., разг. надрыжа́цца; натрэ́сціся, накалаці́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накалаці́цца, ‑лачуся, ‑лоцішся, ‑лоціцца; зак.
Разм. Доўга, многа падрыжаць, патрэсціся; надрыжацца. Накалаціцца ад страху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надрыжэ́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надрыжу́ся |
надрыжы́мся |
| 2-я ас. |
надрыжы́шся |
надрыжыце́ся |
| 3-я ас. |
надрыжы́цца |
надрыжа́цца |
| Прошлы час |
| м. |
надрыжэ́ўся |
надрыжэ́ліся |
| ж. |
надрыжэ́лася |
| н. |
надрыжэ́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надрыжы́ся |
надрыжы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надрыжэ́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)