надрукава́цца гл. друкавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надрукава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надруку́юся надруку́емся
2-я ас. надруку́ешся надруку́ецеся
3-я ас. надруку́ецца надруку́юцца
Прошлы час
м. надрукава́ўся надрукава́ліся
ж. надрукава́лася
н. надрукава́лася
Загадны лад
2-я ас. надруку́йся надруку́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час надрукава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надрукава́цца сов., в разн. знач. напеча́таться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрукава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

1. Змясціць свае творы ў друку. Надрукавацца ў часопісе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разм. Атрымацца ў выніку друкавання. Малюнак добра надрукаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; незак.

Змяшчаць свае творы ў друкаваных выданнях.

Ён друкуецца з 1980-х гадоў.

|| зак. надрукава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напеча́таться

1. надрукава́цца;

2. фото напяча́тацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

написа́ться разг. напіса́цца; (на пишущей машинке) надрукава́цца; (красками) намалява́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)