надра́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надра́ены |
надра́еная |
надра́енае |
надра́еныя |
| Р. |
надра́енага |
надра́енай надра́енае |
надра́енага |
надра́еных |
| Д. |
надра́енаму |
надра́енай |
надра́енаму |
надра́еным |
| В. |
надра́ены (неадуш.) надра́енага (адуш.) |
надра́еную |
надра́енае |
надра́еныя (неадуш.) надра́еных (адуш.) |
| Т. |
надра́еным |
надра́енай надра́енаю |
надра́еным |
надра́енымі |
| М. |
надра́еным |
надра́енай |
надра́еным |
надра́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надра́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надра́ены |
надра́еная |
надра́енае |
надра́еныя |
| Р. |
надра́енага |
надра́енай надра́енае |
надра́енага |
надра́еных |
| Д. |
надра́енаму |
надра́енай |
надра́енаму |
надра́еным |
| В. |
надра́ены (неадуш.) надра́енага (адуш.) |
надра́еную |
надра́енае |
надра́еныя (неадуш.) надра́еных (адуш.) |
| Т. |
надра́еным |
надра́енай надра́енаю |
надра́еным |
надра́енымі |
| М. |
надра́еным |
надра́енай |
надра́еным |
надра́еных |
Кароткая форма: надра́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надра́ены надра́енный; см. надра́іць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надра́ены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надраіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надра́енный мор. надра́ены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)