надпіло́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. надпіло́ўка
Р. надпіло́ўкі
Д. надпіло́ўцы
В. надпіло́ўку
Т. надпіло́ўкай
надпіло́ўкаю
М. надпіло́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надпіло́ўка ж., спец. надпило́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць — надпілоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Распілаваць крыху, не да канца.

Н. дошку.

|| незак. надпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надпіло́ўванне, -я, н. і надпіло́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпи́лка, надпило́вка ж., спец. надпіло́ўванне, -ння ср., надпіло́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)