надпілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Распілаваць крыху, не да канца.

Н. дошку.

|| незак. надпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надпіло́ўванне, -я, н. і надпіло́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпілава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надпілу́ю надпілу́ем
2-я ас. надпілу́еш надпілу́еце
3-я ас. надпілу́е надпілу́юць
Прошлы час
м. надпілава́ў надпілава́лі
ж. надпілава́ла
н. надпілава́ла
Загадны лад
2-я ас. надпілу́й надпілу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час надпілава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надпілава́ць сов. надпили́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Распытваць крыху, не да канца. Надпілаваць бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпили́ть сов. надпілава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпілава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілоўваць — надпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць — надпілоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпі́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць.

2. Надрэз, зроблены пілой або напільнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)