надпо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надпо́рваю надпо́рваем
2-я ас. надпо́рваеш надпо́рваеце
3-я ас. надпо́рвае надпо́рваюць
Прошлы час
м. надпо́рваў надпо́рвалі
ж. надпо́рвала
н. надпо́рвала
Загадны лад
2-я ас. надпо́рвай надпо́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надпо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надпо́рваць несов. надпа́рывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Трохі распароць.

Н. падкладку.

|| незак. надпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпа́рывать несов. надпо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпо́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да надпароцца.

2. Зал. да надпорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)