надпле́чча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надпле́чча |
надпле́ччы |
| Р. |
надпле́чча |
надпле́ччаў |
| Д. |
надпле́ччу |
надпле́ччам |
| В. |
надпле́чча |
надпле́ччы |
| Т. |
надпле́ччам |
надпле́ччамі |
| М. |
надпле́ччы |
надпле́ччах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надпле́чча ср., анат. надпле́чье
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надпле́чье анат. надпле́чча, -чча ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)