надло́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надло́маны надло́маная надло́манае надло́маныя
Р. надло́манага надло́манай
надло́манае		 надло́манага надло́маных
Д. надло́манаму надло́манай надло́манаму надло́маным
В. надло́маны (неадуш.) надло́маную надло́манае надло́маныя (неадуш.)
Т. надло́маным надло́манай
надло́манаю		 надло́маным надло́манымі
М. надло́маным надло́манай надло́маным надло́маных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надло́маны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надло́маны надло́маная надло́манае надло́маныя
Р. надло́манага надло́манай
надло́манае		 надло́манага надло́маных
Д. надло́манаму надло́манай надло́манаму надло́маным
В. надло́маны (неадуш.) надло́маную надло́манае надло́маныя (неадуш.)
Т. надло́маным надло́манай
надло́манаю		 надло́маным надло́манымі
М. надло́маным надло́манай надло́маным надло́маных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надло́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надло́маны надло́маная надло́манае надло́маныя
Р. надло́манага надло́манай
надло́манае		 надло́манага надло́маных
Д. надло́манаму надло́манай надло́манаму надло́маным
В. надло́манага
надло́маны (неадуш.)		 надло́маную надло́манае надло́маных
надло́маныя (неадуш.)
Т. надло́маным надло́манай
надло́манаю		 надло́маным надло́манымі
М. надло́маным надло́манай надло́маным надло́маных

Кароткая форма: надло́мана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надло́маны, см. надлама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надло́маны,

гл. надламаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надлама́ны і надло́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад надламаць.

2. у знач. прым. Змучаны, пазбаўлены фізічных і душэўных сіл; з надломам (у 2, 3 знач.). Надламаная душа. □ [Васіль Ціханавіч] нейкім надламаным і ціхім голасам сказаў: — Што ты, Дзяніс... Сіўцоў. Убачыўшы сына, [маці] павольна павярнулася да яго, надломаным голасам спытала: — Што? Як там? Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)