надлама́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надлама́ны надлама́ная надлама́нае надлама́ныя
Р. надлама́нага надлама́най
надлама́нае		 надлама́нага надлама́ных
Д. надлама́наму надлама́най надлама́наму надлама́ным
В. надлама́ны (неадуш.)
надлама́нага (адуш.)		 надлама́ную надлама́нае надлама́ныя (неадуш.)
надлама́ных (адуш.)
Т. надлама́ным надлама́най
надлама́наю		 надлама́ным надлама́нымі
М. надлама́ным надлама́най надлама́ным надлама́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надлама́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надлама́ны надлама́ная надлама́нае надлама́ныя
Р. надлама́нага надлама́най
надлама́нае		 надлама́нага надлама́ных
Д. надлама́наму надлама́най надлама́наму надлама́ным
В. надлама́ны (неадуш.)
надлама́нага (адуш.)		 надлама́ную надлама́нае надлама́ныя (неадуш.)
надлама́ных (адуш.)
Т. надлама́ным надлама́най
надлама́наю		 надлама́ным надлама́нымі
М. надлама́ным надлама́най надлама́ным надлама́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надлама́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надлама́ны надлама́ная надлама́нае надлама́ныя
Р. надлама́нага надлама́най
надлама́нае		 надлама́нага надлама́ных
Д. надлама́наму надлама́най надлама́наму надлама́ным
В. надлама́ны (неадуш.)
надлама́нага (адуш.)		 надлама́ную надлама́нае надлама́ныя (неадуш.)
надлама́ных (адуш.)
Т. надлама́ным надлама́най
надлама́наю		 надлама́ным надлама́нымі
М. надлама́ным надлама́най надлама́ным надлама́ных

Кароткая форма: надлама́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надлама́ны

1. надло́мленный, надло́манный;

2. перен. надло́мленный;

1, 2 см. надлама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надлама́ны і надло́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад надламаць.

2. у знач. прым. Змучаны, пазбаўлены фізічных і душэўных сіл; з надломам (у 2, 3 знач.). Надламаная душа. □ [Васіль Ціханавіч] нейкім надламаным і ціхім голасам сказаў: — Што ты, Дзяніс... Сіўцоў. Убачыўшы сына, [маці] павольна павярнулася да яго, надломаным голасам спытала: — Што? Як там? Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надло́маны, см. надлама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надло́маны,

гл. надламаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надло́манный разг. надлама́ны, мног. панадло́мліваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надло́мленный надлама́ны; надло́млены, мног. панадло́мліваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надло́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад надламаць.

2. у знач. прым. Тое, што і надламаны (у 2 знач.). — Няма сцэнічных даных, — надломленым голасам сказала .. [Аксана] і пачала шукаць у сумачцы насоўку. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)