надку́с, -у, м.

Надкушанае месца.

Н. на яблыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надку́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. надку́с надку́сы
Р. надку́су надку́саў
Д. надку́су надку́сам
В. надку́с надку́сы
Т. надку́сам надку́самі
М. надку́се надку́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

надку́с, -су м. надку́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надку́с надку́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надку́с, ‑у, м.

Надкушанае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)