надко́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надко́ваны |
надко́ваная |
надко́ванае |
надко́ваныя |
| Р. |
надко́ванага |
надко́ванай надко́ванае |
надко́ванага |
надко́ваных |
| Д. |
надко́ванаму |
надко́ванай |
надко́ванаму |
надко́ваным |
| В. |
надко́ваны (неадуш.) надко́ванага (адуш.) |
надко́ваную |
надко́ванае |
надко́ваныя (неадуш.) надко́ваных (адуш.) |
| Т. |
надко́ваным |
надко́ванай надко́ванаю |
надко́ваным |
надко́ванымі |
| М. |
надко́ваным |
надко́ванай |
надко́ваным |
надко́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надко́ваны |
надко́ваная |
надко́ванае |
надко́ваныя |
| Р. |
надко́ванага |
надко́ванай надко́ванае |
надко́ванага |
надко́ваных |
| Д. |
надко́ванаму |
надко́ванай |
надко́ванаму |
надко́ваным |
| В. |
надко́ваны (неадуш.) надко́ванага (адуш.) |
надко́ваную |
надко́ванае |
надко́ваныя (неадуш.) надко́ваных (адуш.) |
| Т. |
надко́ваным |
надко́ванай надко́ванаю |
надко́ваным |
надко́ванымі |
| М. |
надко́ваным |
надко́ванай |
надко́ваным |
надко́ваных |
Кароткая форма: надко́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надко́ваны, см. надкава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)