надзё́рты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надзё́рты |
надзё́ртая |
надзё́ртае |
надзё́ртыя |
| Р. |
надзё́ртага |
надзё́ртай надзё́ртае |
надзё́ртага |
надзё́ртых |
| Д. |
надзё́ртаму |
надзё́ртай |
надзё́ртаму |
надзё́ртым |
| В. |
надзё́рты (неадуш.) надзё́ртага (адуш.) |
надзё́ртую |
надзё́ртае |
надзё́ртыя (неадуш.) надзё́ртых (адуш.) |
| Т. |
надзё́ртым |
надзё́ртай надзё́ртаю |
надзё́ртым |
надзё́ртымі |
| М. |
надзё́ртым |
надзё́ртай |
надзё́ртым |
надзё́ртых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надзё́рты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надзё́рты |
надзё́ртая |
надзё́ртае |
надзё́ртыя |
| Р. |
надзё́ртага |
надзё́ртай надзё́ртае |
надзё́ртага |
надзё́ртых |
| Д. |
надзё́ртаму |
надзё́ртай |
надзё́ртаму |
надзё́ртым |
| В. |
надзё́рты (неадуш.) надзё́ртага (адуш.) |
надзё́ртую |
надзё́ртае |
надзё́ртыя (неадуш.) надзё́ртых (адуш.) |
| Т. |
надзё́ртым |
надзё́ртай надзё́ртаю |
надзё́ртым |
надзё́ртымі |
| М. |
надзё́ртым |
надзё́ртай |
надзё́ртым |
надзё́ртых |
Кароткая форма: надзё́рта.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надзёрты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надзерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оттрёпанный
1. атрапа́ны, вы́трапаны;
2. надзёрты, нату́заны; см. оттрепа́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
начёсанный
1. (о льне, пеньке и т. п.) начаса́ны, мног. паначэ́сваны;
2. (повреждённый при чесании) надра́ны, надзёрты, начу́ханы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натёртый
1. нацёрты, мног. панаціра́ны;
2. начы́шчаны, нашарава́ны, наглянцава́ны;
3. (повреждённый трением) нацёрты, мног. панаціра́ны, наму́ляны, мног. панаму́льваны;
4. (измельчённый) нацёрты, мног. панаціра́ны; (тёркой) надра́ны, надзёрты; см. натере́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)