надзе́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́ты надзе́тая надзе́тае надзе́тыя
Р. надзе́тага надзе́тай
надзе́тае		 надзе́тага надзе́тых
Д. надзе́таму надзе́тай надзе́таму надзе́тым
В. надзе́ты (неадуш.)
надзе́тага (адуш.)		 надзе́тую надзе́тае надзе́тыя (неадуш.)
надзе́тых (адуш.)
Т. надзе́тым надзе́тай
надзе́таю		 надзе́тым надзе́тымі
М. надзе́тым надзе́тай надзе́тым надзе́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзе́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́ты надзе́тая надзе́тае надзе́тыя
Р. надзе́тага надзе́тай
надзе́тае		 надзе́тага надзе́тых
Д. надзе́таму надзе́тай надзе́таму надзе́тым
В. надзе́ты (неадуш.)
надзе́тага (адуш.)		 надзе́тую надзе́тае надзе́тыя (неадуш.)
надзе́тых (адуш.)
Т. надзе́тым надзе́тай
надзе́таю		 надзе́тым надзе́тымі
М. надзе́тым надзе́тай надзе́тым надзе́тых

Кароткая форма: надзе́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзе́ты в разн. знач. наде́тый; см. надзе́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзе́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наде́тый надзе́ты, мног. панадзява́ны; апра́нуты; абу́ты; см. наде́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памяло́, -а́, мн. -мёлы і (з ліч. 2, 3, 4) -мялы́, -мёлаў, н.

Венік з яловых, сасновых галінак, надзеты на доўгую палку, для вымятання, абмятання чаго-н.

Вымятаць печ памялом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цёрн, -у, м.

Калючы куст або дрэва сямейства ружакветных, а таксама дробныя чорна-сінія, з шызым налётам плады гэтай расліны, якія маюць даўкі смак.

|| прым. цярно́вы, -ая, -ае.

Ц. куст.

◊

Цярновы вянок — сімвал мучэння, пакут (калючы цярновы вянок быў надзеты на Ісуса Хрыста перад распяццем на крыжы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкіў, шківа, м.

Спец. Кола, якое перадае рух прывадному рэменю ці канату. [Лаўрэн:] — А на шківах цыркуляркі пасы ўжо надзеты, каб лес хутчэй пад пілы пусціць. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Паўлачо́ны, ст.-бел. повлочоный ’пацягнуты тканінай’ (XVI ст.). З польск. powłóczony ’надзеты, нацягнуты на што-н.’ (Булыка, Лекс. запазыч., 203). Аднак наяўнасць ст.-бел. повлѣчоный можа прамаўляць на карысць апошняй крыніцы запазычання — ст.-чэш. povlečeny ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Памяло́ ’венік з яловых, сасновых, бярозавых галінак, надзеты на палку, для вымятання або абмятання чаго-н.’ (ТСБМ), памело́ (ТС), памяла́, памяло́, помыло́ (Сл. ПЗБ) ’тс’. Рус. помело́ ’тс’, укр. помело́ ’мятла, памяло’, польск. pomiotło, чэш. pometlo. Да месці, мяту (гл.) з суф. ‑lo.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)