Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікспадзява́цца
1. (иметь надежду)
2. (рассчитывать)
3. в форме 1‑го лица ед. числа употребляется в качестве вводн. сл. наде́юсь;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падражні́цца (з кім)
1. подразни́ть (кого);
2. (дать повод
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падра́жнівацца (з кім)
1. дразни́ть (кого), подра́знивать (кого); дразни́ться;
2. (давать повод
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дражні́цца
1. (з кім) дразни́ть (кого); дразни́ться;
2. (давать повод
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́йгрыш, -шу
◊ быць у ~шы — быть в вы́игрыше
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здава́цца I
1.
2. ослабева́ть; сдава́ть;
1, 2
3.
здава́цца II
2.
◊ з. ве́чнасцю — каза́ться ве́чностью
здава́цца III
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гора́
вдали́ видне́лись горы удалечыні́ відне́ліся го́ры;
сне́жная гора́ сне́жная гара́;
горы книг го́ры кніг;
жить в гора́х жыць у гара́х;
◊
кати́ться по́д гору апуска́цца, занепада́ць;
не за гора́ми не за гара́мі;
пир горо́й банке́т на ўвесь свет;
стоя́ть горой стая́ць гаро́й;
сули́ть золоты́е горы абяца́ць залаты́я го́ры;
как гора́ с плеч як гара́ з плячэ́й;
как на ка́менную гору (
гора́ на душе́ (лежи́т) гара́ на душы́ (ляжы́ць);
горы воро́чать го́ры варо́чаць;
не за гора́ми не за гара́мі;
гора́ родила́ мышь
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
полага́ться
1. (
полага́ться на свои́ си́лы спадзява́цца на свае́ сі́лы;
полага́ться на чью́-л. по́мощь спадзява́цца на чыю́-не́будзь дапамо́гу;
на него́ мо́жно полага́ться яму́ мо́жна давяра́ць (давяра́цца), у ім мо́жна быць упэ́ўненым, на яго́ мо́жна спадзява́цца;
2. (употребляется в 3 лице в знач. «причитается») нале́жыць;
ка́ждому полага́ется немно́го де́нег ко́жнаму нале́жыць тро́хі гро́шай;
3. (употребляется в 3 лице в знач. «приличествует»); (следует) нале́жыць; (надо) трэ́ба; (в обычае) заве́дзена; (при употреблении с отрицанием в знач. «нельзя») не́льга, нямо́жна; (в знач. «не разрешается, не дозволено») не дазваля́ецца, не дазво́лена;
так поступа́ть не полага́ется так рабі́ць нямо́жна;
взять всё, что полага́ется узя́ць усё, што трэ́ба (што нале́жыць);
здесь кури́ть не полага́ется тут куры́ць не дазваля́ецца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сцяна́
○ глуха́я с. — глуха́я стена́;
капіта́льная с. — капита́льная стена́;
◊ бі́цца галаво́й аб ~ну́ — би́ться голово́й о сте́нку;
кіта́йская с. — кита́йская стена́;
у чатыро́х сце́нах — в четырёх стена́х;
ле́зці на ~ну́ — лезть на́ стену;
прыпе́рці да ~ны́ — (каго) припере́ть к стене́ (кого);
паста́віць да ~ны́ — поста́вить к стене́;
стаць ~но́й — стать стено́й;
с. да ~ны́ — стена́ к стене́;
як за каме́ннай (мурава́най) ~но́й — как за ка́менной стено́й;
спадзява́цца як на каме́нную (мурава́ную) ~ну́ —
як у (аб) ~ну́ гаро́хам — как в (об) сте́ну (сте́нку) горо́х;
у сваёй ха́це і сце́ны памага́юць —
ілбо́м ~ну́ не праб’е́ш —
і сце́ны ву́шы ма́юць —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)