надда́ть сов., прост. надда́ць, падда́ць; (прибавить) прыба́віць, дада́ць;

надда́ть па́ру надда́ць (падда́ць) па́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наддава́ть несов., прост. наддава́ць, паддава́ць; (прибавлять) прыбаўля́ць, дадава́ць; см. надда́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надда́ць сов., разг. (прибавить что-л. к тому, что уже было раньше) доба́вить, приба́вить, надда́ть;

н. па́ры — приба́вить (доба́вить, надда́ть) па́ру;

н. кро́ку — приба́вить ша́гу;

н. ху́ткасці (ско́расці) — приба́вить ско́рость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)