наддава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наддаю́ наддаё́м
2-я ас. наддае́ш наддаяце́
3-я ас. наддае́ наддаю́ць
Прошлы час
м. наддава́ў наддава́лі
ж. наддава́ла
н. наддава́ла
Загадны лад
2-я ас. наддава́й наддава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наддаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наддава́ць несов., разг. (прибавлять что-л. к тому, что уже было раньше) добавля́ть, прибавля́ть, наддава́ть; см. надда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наддава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце.

Незак. да наддаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надда́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць; -да́дзены; зак. (разм.)

1. што і чаго. Дадаць, дабавіць да таго, што ўжо было раней.

Н. пары.

2. чаго і без дап. Павялічыць хуткасць.

Н. кроку.

Н. ходу.

|| незак. наддава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наддава́ть несов., прост. наддава́ць, паддава́ць; (прибавлять) прыбаўля́ць, дадава́ць; см. надда́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)