надгру́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надгру́дны |
надгру́дная |
надгру́днае |
надгру́дныя |
| Р. |
надгру́днага |
надгру́днай
надгру́днае |
надгру́днага |
надгру́дных |
| Д. |
надгру́днаму |
надгру́днай |
надгру́днаму |
надгру́дным |
| В. |
надгру́дны (неадуш.)
надгру́днага (адуш.) |
надгру́дную |
надгру́днае |
надгру́дныя (неадуш.)
надгру́дных (адуш.) |
| Т. |
надгру́дным |
надгру́днай
надгру́днаю |
надгру́дным |
надгру́днымі |
| М. |
надгру́дным |
надгру́днай |
надгру́дным |
надгру́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надгру́дны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размешчаны над грудзьмі, вышэй грудзей. Надгрудныя мышцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надгру́дный надгру́дны;
надгру́дные мы́шцы анат. надгру́дныя мы́шцы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)