надго́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надго́рны надго́рная надго́рнае надго́рныя
Р. надго́рнага надго́рнай
надго́рнае		 надго́рнага надго́рных
Д. надго́рнаму надго́рнай надго́рнаму надго́рным
В. надго́рны (неадуш.)
надго́рнага (адуш.)		 надго́рную надго́рнае надго́рныя (неадуш.)
надго́рных (адуш.)
Т. надго́рным надго́рнай
надго́рнаю		 надго́рным надго́рнымі
М. надго́рным надго́рнай надго́рным надго́рных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надго́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над гарою, гарамі, вышэй гары, гор. З надгорных туманаў выходзіў бледны месяц. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)