надгля́дчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надгля́дчыцкі надгля́дчыцкая надгля́дчыцкае надгля́дчыцкія
Р. надгля́дчыцкага надгля́дчыцкай
надгля́дчыцкае		 надгля́дчыцкага надгля́дчыцкіх
Д. надгля́дчыцкаму надгля́дчыцкай надгля́дчыцкаму надгля́дчыцкім
В. надгля́дчыцкі
надгля́дчыцкага		 надгля́дчыцкую надгля́дчыцкае надгля́дчыцкія
Т. надгля́дчыцкім надгля́дчыцкай
надгля́дчыцкаю		 надгля́дчыцкім надгля́дчыцкімі
М. надгля́дчыцкім надгля́дчыцкай надгля́дчыцкім надгля́дчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надгля́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто робіць надгляд.

|| ж. надгля́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. надгля́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)