надга́рваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. надга́рвае надга́рваюць
Прошлы час
м. надга́рваў надга́рвалі
ж. надга́рвала
н. надга́рвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час надга́рваючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надга́рваць несов. части́чно сгора́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надга́рваць, ‑ае.

Незак. да надгарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

Часткова згарэць.

Надгарэла лучына.

|| незак. надга́рваць, -ае і надгара́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надгара́ць несов., см. надга́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угора́ть​II несов. (уменьшаться при плавке) угара́ць, уга́рваць; (уменьшаться при горении) надгара́ць, надга́рваць, адгара́ць, адга́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)