надві́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надві́ты |
надві́тая |
надві́тае |
надві́тыя |
| Р. |
надві́тага |
надві́тай надві́тае |
надві́тага |
надві́тых |
| Д. |
надві́таму |
надві́тай |
надві́таму |
надві́тым |
| В. |
надві́ты (неадуш.) надві́тага (адуш.) |
надві́тую |
надві́тае |
надві́тыя (неадуш.) надві́тых (адуш.) |
| Т. |
надві́тым |
надві́тай надві́таю |
надві́тым |
надві́тымі |
| М. |
надві́тым |
надві́тай |
надві́тым |
надві́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надві́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надві́ты |
надві́тая |
надві́тае |
надві́тыя |
| Р. |
надві́тага |
надві́тай надві́тае |
надві́тага |
надві́тых |
| Д. |
надві́таму |
надві́тай |
надві́таму |
надві́тым |
| В. |
надві́ты (неадуш.) надві́тага (адуш.) |
надві́тую |
надві́тае |
надві́тыя (неадуш.) надві́тых (адуш.) |
| Т. |
надві́тым |
надві́тай надві́таю |
надві́тым |
надві́тымі |
| М. |
надві́тым |
надві́тай |
надві́тым |
надві́тых |
Кароткая форма: надві́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надві́ты
1. надви́тый;
2. отви́тый, отмо́танный;
1, 2 см. надві́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надві́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надвіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надві́ць, надаўю́, надаўе́ш, надаўе́; надаўём, надаўяце́, надаўю́ць; надві́ты; зак., што і чаго.
1. Падоўжыць віццём.
Н. вяроўку.
2. Адматаць частку нітак з клубка.
Н. крыху нітак.
|| незак. надвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)