Verbum

анлайнавы слоўнік

надвя́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надвя́зка ж., в разн. знач. надвя́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвя́зка ж.

1. (действие) надвя́зка, -кі ж., надвя́званне, -ння ср.;

2. надвя́званне, -ння ср.; надрабля́нне, -ння ср.; см. надвя́зывать;

3. (надвязанная часть) надвя́зка, -кі ж.; надро́бка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надвязаць.

2. Тое, што надвязана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., што.

1. Падоўжыць вязаннем.

Н. кофту.

2. Прывязаць да чаго-н. дадатковы кавалак.

Н. шнурок.

|| незак. надвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надвя́званне, -я, н. і надвя́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надвя́зывание ср., см. надвя́зка¹;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвя́званне ср. надвя́зывание, надвя́зка ж.; см. надвя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надро́бка ж.

1. надвя́зка;

2. наста́вка, надде́лка;

1, 2 см. надрабі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надро́бліванне ср.

1. надвя́зывание, надвя́зка ж.;

2. наста́вка ж., надде́лка ж.;

1, 2 см. надрабля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надто́чка ж.

1. надста́вка, наста́вка; надши́вка; надвя́зка; нараще́ние ср.; см. надтачы́ць III;

2. (надставленное место) надста́вка, наста́вка, надши́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)