надвя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надвя́зваю |
надвя́зваем |
| 2-я ас. |
надвя́зваеш |
надвя́зваеце |
| 3-я ас. |
надвя́звае |
надвя́зваюць |
| Прошлы час |
| м. |
надвя́зваў |
надвя́звалі |
| ж. |
надвя́звала |
| н. |
надвя́звала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надвя́звай |
надвя́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
надвя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надвя́зваць несов., в разн. знач. надвя́зывать; см. надвяза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надвязаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., што.
1. Падоўжыць вязаннем.
Н. кофту.
2. Прывязаць да чаго-н. дадатковы кавалак.
Н. шнурок.
|| незак. надвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. надвя́званне, -я, н. і надвя́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
надвя́зывать несов.
1. надвя́зваць;
2. (чулок, сеть и т. п.) надвя́зваць; надрабля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надвя́звацца, ‑аецца; незак.
Зал. да надвязваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надвя́званне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надвязваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надвя́звацца несов., страд. надвя́зываться; см. надвя́зваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надвя́званне ср. надвя́зывание, надвя́зка ж.; см. надвя́зваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)