надвя́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надвя́заны надвя́заная надвя́занае надвя́заныя
Р. надвя́занага надвя́занай
надвя́занае		 надвя́занага надвя́заных
Д. надвя́занаму надвя́занай надвя́занаму надвя́заным
В. надвя́заны (неадуш.)
надвя́занага (адуш.)		 надвя́заную надвя́занае надвя́заныя (неадуш.)
надвя́заных (адуш.)
Т. надвя́заным надвя́занай
надвя́занаю		 надвя́заным надвя́занымі
М. надвя́заным надвя́занай надвя́заным надвя́заных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надвя́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надвя́заны надвя́заная надвя́занае надвя́заныя
Р. надвя́занага надвя́занай
надвя́занае		 надвя́занага надвя́заных
Д. надвя́занаму надвя́занай надвя́занаму надвя́заным
В. надвя́заны (неадуш.)
надвя́занага (адуш.)		 надвя́заную надвя́занае надвя́заныя (неадуш.)
надвя́заных (адуш.)
Т. надвя́заным надвя́занай
надвя́занаю		 надвя́заным надвя́занымі
М. надвя́заным надвя́занай надвя́заным надвя́заных

Кароткая форма: надвя́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надвя́заны в разн. знач. надвя́занный; см. надвяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвя́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надвя́занный

1. надвя́заны;

2. (о чулке, сети) надвя́заны; надро́блены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)