надво́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. надво́р’е
Р. надво́р’я
Д. надво́р’ю
В. надво́р’е
Т. надво́р’ем
М. надво́р’і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

надво́р’е, -я, н.

Стан атмасферы ў пэўны час у пэўным месцы.

Зводка надвор’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пагадзіцца, -дзіцца; безас., зак.

Аб надыходзе яснага сонечнага надвор’я.

К вечару выпагадзілася.

|| незак. выпаго́джвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галалёдзіца, -ы, ж.

Стан надвор’я, калі паверхня зямлі пакрыта ледзяной коркай, а таксама сама такая паверхня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пахалада́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Надыход халоднага надвор’я, пераход да халаднейшай тэмпературы паветра.

Пачалося п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

благорастворе́ние / благорастворе́ние возду́хов шутл. хараство́ надво́р’я.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак.

Паведаміць (паведамляць) пры дапамозе рацыі, па радыё.

Р. пра стан надвор’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмаро́зіць, -о́зіць; безас.; зак.

Пра наступленне холаду, марозу (пасля адлігі ці пасля асенняга дажджлівага надвор’я).

К вечару падмарозіла.

|| незак. падмаро́жваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распаго́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; безас., зак.

Пра наступленне яснага, пагоднага надвор’я.

К вечару распагодзілася.

|| незак. распаго́джвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераме́нлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераменлівага; зменлівасць. Пераменлівасць надвор’я. Пераменлівасць мелодыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)