надба́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надба́ўлены |
надба́ўленая |
надба́ўленае |
надба́ўленыя |
| Р. |
надба́ўленага |
надба́ўленай надба́ўленае |
надба́ўленага |
надба́ўленых |
| Д. |
надба́ўленаму |
надба́ўленай |
надба́ўленаму |
надба́ўленым |
| В. |
надба́ўлены (неадуш.) надба́ўленага (адуш.) |
надба́ўленую |
надба́ўленае |
надба́ўленыя (неадуш.) надба́ўленых (адуш.) |
| Т. |
надба́ўленым |
надба́ўленай надба́ўленаю |
надба́ўленым |
надба́ўленымі |
| М. |
надба́ўленым |
надба́ўленай |
надба́ўленым |
надба́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надба́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надба́ўлены |
надба́ўленая |
надба́ўленае |
надба́ўленыя |
| Р. |
надба́ўленага |
надба́ўленай надба́ўленае |
надба́ўленага |
надба́ўленых |
| Д. |
надба́ўленаму |
надба́ўленай |
надба́ўленаму |
надба́ўленым |
| В. |
надба́ўлены (неадуш.) надба́ўленага (адуш.) |
надба́ўленую |
надба́ўленае |
надба́ўленыя (неадуш.) надба́ўленых (адуш.) |
| Т. |
надба́ўленым |
надба́ўленай надба́ўленаю |
надба́ўленым |
надба́ўленымі |
| М. |
надба́ўленым |
надба́ўленай |
надба́ўленым |
надба́ўленых |
Кароткая форма: надба́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надба́ўлены разг. надба́вленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надба́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надбавіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надба́вленный надба́ўлены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наращённый
1. наро́шчаны;
2. надто́чаны; надба́ўлены; наро́шчаны, намно́жаны; см. нарасти́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)