надако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надако́нны надако́нная надако́ннае надако́нныя
Р. надако́ннага надако́ннай
надако́ннае		 надако́ннага надако́нных
Д. надако́ннаму надако́ннай надако́ннаму надако́нным
В. надако́нны (неадуш.)
надако́ннага (адуш.)		 надако́нную надако́ннае надако́нныя (неадуш.)
надако́нных (адуш.)
Т. надако́нным надако́ннай
надако́ннаю		 надако́нным надако́ннымі
М. надако́нным надако́ннай надако́нным надако́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надако́нны надоко́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над акном (вокнамі). Надаконная разьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надоко́нный надако́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)