надабра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надбяру́ |
надбяро́м |
| 2-я ас. |
надбярэ́ш |
надбераце́ |
| 3-я ас. |
надбярэ́ |
надбяру́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
надабра́ў |
надабра́лі |
| ж. |
надабра́ла |
| н. |
надабра́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
надбяры́ |
надбяры́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
надабра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надабра́ць сов., разг. (уменьшить количество чего-л.) уба́вить; (о сыпучих телах — ещё) отсы́пать; (о жидкостях — ещё) отли́ть;
насы́пана зана́дта по́ўна, трэ́ба н. — насы́пано сли́шком по́лно, на́до уба́вить (отсы́пать)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надабра́ць, надбяру, надбярэш, надбярэ; надбяром, надбераце; што і чаго.
Разм. Зменшыць колькасць чаго‑н. (пра сыпкія, вадкія і інш. рэчывы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надбіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надабраць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надбіра́ць несов., разг. (уменьшать количество чего-л.) убавля́ть; (о сыпучих телах — ещё) отсыпа́ть; (о жидкостях — ещё) отлива́ть; см. надабра́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)