нагрэ́бены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нагрэ́бены нагрэ́беная нагрэ́бенае нагрэ́беныя
Р. нагрэ́бенага нагрэ́бенай
нагрэ́бенае		 нагрэ́бенага нагрэ́беных
Д. нагрэ́бенаму нагрэ́бенай нагрэ́бенаму нагрэ́беным
В. нагрэ́бены (неадуш.)
нагрэ́бенага (адуш.)		 нагрэ́беную нагрэ́бенае нагрэ́беныя (неадуш.)
нагрэ́беных (адуш.)
Т. нагрэ́беным нагрэ́бенай
нагрэ́бенаю		 нагрэ́беным нагрэ́бенымі
М. нагрэ́беным нагрэ́бенай нагрэ́беным нагрэ́беных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагрэ́бены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нагрэ́бены нагрэ́беная нагрэ́бенае нагрэ́беныя
Р. нагрэ́бенага нагрэ́бенай
нагрэ́бенае		 нагрэ́бенага нагрэ́беных
Д. нагрэ́бенаму нагрэ́бенай нагрэ́бенаму нагрэ́беным
В. нагрэ́бены (неадуш.)
нагрэ́бенага (адуш.)		 нагрэ́беную нагрэ́бенае нагрэ́беныя (неадуш.)
нагрэ́беных (адуш.)
Т. нагрэ́беным нагрэ́бенай
нагрэ́бенаю		 нагрэ́беным нагрэ́бенымі
М. нагрэ́беным нагрэ́бенай нагрэ́беным нагрэ́беных

Кароткая форма: нагрэ́бена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагрэ́бены прям., перен. нагребённый; см. нагрэ́бці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагрэ́бены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нагрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагребённый

1. нагрэ́бены;

2. наго́рнуты; см. нагрести́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)